Mahatma Gandhi’nin başlıca amacı, İngiliz yönetiminden bağımsız bir Hint devleti yaratmaya çalışan Hindistan bağımsızlık hareketiydi. Ayrıca, Hint halkının savaş veya şiddete başvurmadan hedeflerine ulaşabildiği barışçıl direniş felsefesine de bağlıydı. Bu Hindistan’ın milli fikirlerinden hareketle, bağımsızlık hareketi mücadelesi verdiği anlamına geliyor.
Gandhi, bir hukuk eğitimi aldıktan sonra, Güney Afrika’ya taşındı. Orada, yaklaşık 20 yıl boyunca Güney Afrikalıların ve Hintlilerin eşit haklarını savunarak geçirdi ve şiddetsiz yollardan ilham aldı. Şiddet içermeyen protesto araçlarını savunsa da, Gandi harekete geçmeyi cesaretlendirerek sivil karışıklığı destekledi. Gandi ayrıca, Hindistan’ın kast sistemi için toplumsal olarak baskıcı olduğunu düşünerek muhalefetini dile getirdi.
Gandi, hayatının çoğunda Hindistan’ın bağımsızlığı için savaşmakla birlikte, bu onun içinde bulunduğu tek büyük sivil haklar mücadelesi değildi. Birinci Dünya Savaşı’ndan önce, 20 yıl boyunca Güney Afrika’ya Kızılderililere karşı ırkçı ayrımcılığa karşı çıktı.
1947’de Hindistan’ın bağımsızlığını takiben, Gandhi; Bengal’deki Hindu-Müslüman çatışmasına arabuluculuk girişiminde bulundu, ancak suikasta uğradı. 1948’de bir Hindu fanatiği olan Nathuram Godse tarafından öldürüldü.
