“Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda
Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında”
Cem Karaca’nın seslendirdiği Ceviz Ağacı şarkısının yazarı Nazım Hikmet günlerden bir gün sevgilisiyle randevulaştığı Gülhane Parkı’nda buluşmak için bankta oturmuş, beklemektedir. O dönemde polisler tarafından kaçak olarak aranan Nazım Hikmet, şans eseri parkta polisleri görür ve yakalanmamak adına hemen bankın yanındaki ceviz ağacına tırmanır. Belli bir süre geçtikten sonra sevgilisi buluşacakları yere gelir ve beklemeye başlar. Fakat polisler hala parkta devriye gezmeye devam etmektedir. On dakika geçer giden yok, yarım saat olur hala polisler gitmemiştir. Olanlardan bir haber olan sevdiği kız uzunca bir vakit bekledikten sonra banktan ayrılır. Yazarların unutmadan aklına gelenleri yazmaları için yaka ceplerinde her daim küçük bir defter ve kalem bulunur. Nazım Hikmet dayanamaz, en sonunda çıkarır kalem ile kâğıdı ve ceviz ağacının tepesindeyken şu sözleri yazmaya başlar:
“Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda
Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında”
